Przystosowanie danego miejsca do istniejącego lub proponowanego sposobu użytkowania. Obejmuje szeroki zakres strategii, środków i działań; strukturalnych, instytucjonalnych oraz społecznych. Prace techniczne wykonane w ramach przebudowy, rozbudowy lub nadbudowy mają służyć usprawnieniu funkcji użytkowych (technicznych i społecznych) budynku, a także przedłużeniu jego żywotności.
Założona przez Waltera Gropiusa uczelnia artystyczno-rzemieślnicza o postępowych celach politycznych, przekształciła się w odrębny ruch sztuki nowoczesnej. Charakteryzował się on unikalnym podejściem do architektury i projektowania, opartym głównie na funkcjonalności projektów architektonicznych. Dziś Bauhaus słynie zarówno ze swojej wyjątkowej estetyki, w ramach której w pomysłowy sposób łączy się sztuki piękne ze sztuką i rzemiosłem, jak i ze swojego trwałego wpływu na sztukę nowoczesną i współczesną.
Międzynarodowy Komitet Architektury Wernakularnej powołany przez Komitet Wykonawczy ICOMOS. CIAV stanowi międzynarodową platformę dialogu i współpracy między profesjonalistami, ekspertami, naukowcami i studentami związanymi z dziedzictwem narodowym. Poprzez coroczne spotkania i konferencje naukowe, CIAV wspiera dyskusje i działania na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym.
Jest to proces postępującego niszczenia jakichś elementów przyrodniczych lub kulturowych (np. degradacja dawnych terenów fabrycznych), występujący samoistnie lub jako efekt działania człowieka, przyjmując wiele różnych form. Niemal zawsze degradacja jest uważana za proces niepożądany, a jej zapobieganie jest obecnie jednym z głównych wyzwań.
Formy postępu, które zaspokajają potrzeby teraźniejszości bez uszczerbku dla możliwości zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń. Ekorozwój kulturowy, w odniesieniu do zrównoważonego rozwoju, ma związek z zachowaniem przekonań kulturowych, praktyk kulturowych, ochroną dziedzictwa, kulturą samą w sobie oraz pytaniem: czy dana kultura będzie istnieć w przyszłości?
Tworzenie replik historycznych elementów architektonicznych lub projektowych budynku, budowli lub krajobrazu, w których nieoczywistym jest, czy jest to obiekt historyczny, czy nowoczesny (np. kopia Panteonu w Nashville, USA). Nazywany jest również fałszywym poczuciem historycznym.
Międzynarodowe Centrum Badań nad Ochroną i Konserwacją Dziedzictwa Kulturowego. ICCROM jest organizacją międzyrządową działającą na rzecz państw członkowskich, w celu promowania ochrony wszystkich form dziedzictwa kulturowego, we wszystkich regionach świata. Działa w Rzymie, w duchu Powszechnej Deklaracji UNESCO o Różnorodności Kulturowej z 2001 roku, która przypomina „o podstawowych wartościach praw człowieka, uzmysławia nam, że godność człowieka to również poszanowanie kultury, sprawiedliwość, wolność oraz pokój. Nakłania mieszkańców i mieszkanki globu do wzajemnej pomocy i troski”.
Jednolita struktura, jakość lub skład, stan bycia podobnym.
Karty są międzynarodowymi dokumentami, ważnymi dla ochrony dziedzictwa – ustanawiają one wytyczne i zasady dotyczące najlepszych praktyk zarządzania dziedzictwem. Karty są istotnym źródłem wskazówek dla rządów, instytucji, konserwatorów, jak i dla ogółu społeczeństwa. Istnieje kilka kart znanych i stosowanych w większości krajów na całym świecie, na przykład Karta Ateńska (1931), Karta Wenecka (1964), Karta z Burry (1979).
Jest stylem w sztuce europejskiej, znanym również jako późny renesans. Pojawił się w późniejszych latach włoskiego renesansu, około 1520 roku. Styl ten wyróżnia się zarówno intelektualnym wyrafinowaniem, jak i sztucznością nienaturalnego piękna. Sprzyja raczej napięciu i niestabilności kompozycyjnej niż równowadze i klarowności wcześniejszego malarstwa renesansowego.
Miejsce dziedzictwa, którego wartość została zarejestrowana przez dany rząd, jako mające znaczenie narodowe dla dziedzictwa kulturowego lub historii tego kraju. Jest obiektem dziedzictwa kulturowego o znaczeniu krajowym. Miejsca dziedzictwa narodowego mogą mieć charakter pograniczny (mogą odnosić do kilku narodów), mogą również nie obejmować wszystkich stanów lub obszarów etnicznych danego obszaru. Jeżeli charakter narodowego obiektu dziedzictwa zostanie uznany za wielokulturowy lub międzynarodowy, obiekt ten może zostać uznany za dziedzictwo międzynarodowe.
Obszary zawierające co najmniej jeden budynek lub miejsce o znaczeniu historycznym i szczególnej wartości publicznej, na przykład ze względu na dane wydarzenie historyczne lub na godne uwagi elementy architektoniczne, archeologiczne lub inne związane z dziedzictwem kulturowym lub artystycznym danej społeczności o znaczeniu uzasadniającym konserwację i potrzebę zachowania budynku lub miejsca.
Architektura palladiańska to europejski styl architektoniczny inspirowany projektami weneckiego architekta Andrei Palladio. Projekty palladiańskie opierały się na symetrii i perspektywie świątyń starożytnych Greków i Rzymian. Charakteryzował się zastosowaniem frontonów i symetrii oraz proporcji opartych raczej na matematyce niż na ornamentach. Architektura palladiańska jest rozpoznawalna dzięki klasycystycznym fasadom.
Oznacza ponowne wykorzystanie budynków, materiałów lub danych komponentów do podobnych lub nowych celów. Obejmuje także adaptowanie budynków do nowych funkcji. Recykling jest pojęciem o szerokim znaczeniu, gdyż działalność recyklingowa może obejmować wiele czynności, takich jak: renowacja, modernizacja, restauracja czy przebudowa. W niektórych przypadkach recykling można uznać za działalność związaną z dziedzictwem, np. detale starego obiektu można ponownie wykorzystać w innym budynku lub wystawić je w muzeum.
Uzdrawianie (w architekturze, powrót do stanu pierwotnego). Jest to działanie odnawiające uszkodzone części (lub zredukowane funkcje) budynku lub terenu do warunków referencyjnych lub przynajmniej do nich zbliżonych. Najczęściej termin sanacja jest używany w przypadku koniecznej ingerencji w budynek, na przykład wykonania hydroizolacji, odnowienia ścian itp.
Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Edukacji, Nauki i Kultury. Jest wyspecjalizowaną agencją Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), której celem jest promowanie pokoju i bezpieczeństwa na świecie poprzez międzynarodową współpracę w dziedzinie edukacji, sztuki, nauki i kultury. Zostało założone w 1945 roku. Jako centralny punkt światowej kultury i nauki, działania UNESCO rozszerzyły się na przestrzeni lat. Organizacja pomaga w tłumaczeniu i rozpowszechnianiu światowej literatury oraz w tworzeniu i zabezpieczeniu miejsc światowego dziedzictwa o znaczeniu kulturowym i przyrodniczym, działa na rzecz likwidowania ogólnoświatowej przepaści cyfrowej i tworzy integracyjne społeczeństwa, oparte na wiedzy, informacji i komunikacji. UNESCO uruchomiło kilka inicjatyw i globalnych ruchów, takich jak „Edukacja dla wszystkich”, aby dalej realizować swoje podstawowe cele.
Zasady lub standardy postępowania; powszechny, instytucjonalny lub indywidualny osąd tego, co jest ważne (np. w pracy, kulturze lub życiu). Dotyczy również cech przypisywanych miejscom i obiektom dziedzictwa przez ustawodawstwo, władze zarządzające i/lub innych interesariuszy. Cechy te warunkują to, że miejsce jest znaczące, co staje się często powodem zainteresowania społeczeństwa i władz określonym miejscem lub obiektem kulturowym. Ogólnie rzecz biorąc, grupy w społeczeństwie oczekują korzyści z wartości, jaką przypisują zasobowi.
Wszystkie bezpośrednie interwencje przeprowadzane na dobrach kultury, w celu powstrzymania dalszego ich niszczenia lub poprawy ich stanu. Zabieg architektoniczny może obejmować różne spektrum działań; od minimalnej stabilizacji, przez zmianę chemicznych i/lub fizycznych aspektów dobra kulturowego, po rozległą odbudowę lub rekonstrukcję.