Γ ΓΡΑΜΜΑ
Γεωργιανός ρυθμός (1714 έως 1830)
Εξαιρετικά μεταβλητό στυλ που χαρακτηρίζεται από συμμετρία και αναλογίες και βασίζεται στην κλασσική αρχιτεκτονική της Ελλάδας και της Ρώμης, όπως αναβίωσε στην αναγεννησιακή αρχιτεκτονική. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο όρος "Γεωργιανή" χρησιμοποιείται γενικά για να περιγράψει όλα τα κτίρια της περιόδου, ανεξάρτητα από το στυλ, ενώ στη Βρετανία περιορίζεται γενικά στα κτίρια που είναι "αρχιτεκτονικά στην πρόθεση" και έχουν στιλιστικά χαρακτηριστικά που είναι τυπικά της περιόδου, αν και αυτό καλύπτει ένα ευρύ φάσμα.
Γήινη αρχιτεκτονική
Η λαϊκή αρχιτεκτονική εν γένει και η γήινη αρχιτεκτονική, με την πλούσια ποικιλία των μορφών τους παγκοσμίως, είναι θεματοφύλακες του υλικού πολιτισμού και της ταυτότητας των λαών που τα έχτισαν. Επιπλέον, αναγνωρίζονται ευρέως ως προγονικά παραδείγματα αειφορίας σε όλες τις παραλλαγές και ερμηνείες τους. Η αρχιτεκτονική του παρόντος οφείλει να διδαχθεί από αυτά όταν σχεδιάζει τη βιώσιμη αρχιτεκτονική του μέλλοντος.
Γοτθική αναβίωση (επίσης Νεογοτθικός) (1760 - 1880)
Αρχιτεκτονικό κίνημα που ξεκίνησε στην Αγγλία. Η δημοτικότητά του αυξήθηκε ραγδαία στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν όλο και πιο σοβαροί και μορφωμένοι θαυμαστές του νεογοτθικού ρυθμού προσπάθησαν να αναβιώσουν τη μεσαιωνική γοτθική αρχιτεκτονική, σε αντίθεση με τους νεοκλασικούς ρυθμούς που επικρατούσαν εκείνη την εποχή. Η γοτθική αναβίωση αντλεί χαρακτηριστικά από το αρχικό γοτθικό στυλ, συμπεριλαμβανομένων διακοσμητικών μοτίβων, τελειωμάτων, λογχοειδών παραθύρων, καλούπια κουφωμάτων και άλλων.
Γοτθική αρχιτεκτονική (1180 - 1540)
Εμφανίστηκε τον 11ο και 12ο αιώνα στην Ευρώπη ως άμεση συνέχεια του Ρομανικού Ρυθμού. Χαρακτηρίζεται από την έμφαση στην κατακόρυφο, με ολοένα και πιο ψηλά κτίρια, με σχεδόν απίστευτα λεπτές πέτρινες κατασκευές, μυτερές καμάρες και ραβδωτά πέτρινα θωράκια, διανθισμένα με εκτάσεις από γυαλί, που υποστηρίζονται από εξωτερικές ιπτάμενες αντηρίδες. Για την αρχιτεκτονική είναι χαρακτηριστικές οι μυτερές καμάρες και οι επιτηδευμένες κατασκευές.
Γραφικό αρχείο
Γενικός όρος που χρησιμοποιείται για μετρημένα σχέδια, διορθωμένες φωτογραφίες, ορθοφωτογραφίες ή τρισδιάστατα μοντέλα, που περιγράφουν γραφικά ή φωτογραφικά τη φυσική διαμόρφωση ενός τόπου πολιτιστικής κληρονομιάς με τα διαστατικά και αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του.