Ν ΓΡΑΜΜΑ
Νεοκλασική αρχιτεκτονική (1750 - 1920)
Προέρχεται από την Παλλαντιανή αρχιτεκτονική και τις αναφορές στην κλασική ελληνική και ρωμαϊκή αρχιτεκτονική. Έχει μια επίπεδη, δισδιάστατη ποιότητα, δίνοντας έμφαση στον τοίχο και στο διαχωρισμό των στοιχείων. Αξιοσημείωτα παραδείγματα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής είναι ο Λευκός Οίκος στην Ουάσινγκτον και η Τράπεζα της Αγγλίας στο Λονδίνο.
Νεολιθική αρχιτεκτονική (10.000 - 2.000 π.Χ.)
Δεν μπορεί να ονομαστεί πραγματικά αρχιτεκτονική, αν και έχει κάποιες αρχιτεκτονικές πτυχές. Περιελάμβανε όχι μόνο καταφύγια, αλλά και τάφους, θρησκευτικά κτίρια, συμβολικές δομές και μνημεία όπως οι μεγάλιθοι που βρέθηκαν στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο. Ορισμένες από αυτές τις κατασκευές ήταν πολύ περίτεχνες. Τα οικοδομικά υλικά περιλάμβαναν τούβλα από λάσπη, δέρματα, υφάσματα, πλέγματα, πέτρα και ξύλο.
Νορμανδική αρχιτεκτονική (1075 - 1250)
Κατηγοριοποιημένο στυλ της ρμανικής αρχιτεκτονικής που αναπτύχθηκε από τους Νορμανδούς. Ειδικότερα ο όρος χρησιμοποιείται παραδοσιακά για την αγγλική ρομανική αρχιτεκτονική. Οι Νορμανδοί εισήγαγαν μεγάλο αριθμό κάστρων και οχυρώσεων, συμπεριλαμβανομένων των νορμανδικών οχυρών, και ταυτόχρονα μοναστήρια, αβαεία, εκκλησίες και καθεδρικούς ναούς, σε ένα στυλ που χαρακτηρίζεται από τις συνήθεις ρομανικές στρογγυλεμένες αψίδες και τις ιδιαίτερα ογκώδεις αναλογίες σε σύγκριση με άλλες περιφερειακές παραλλαγές του στυλ.