Για πολλούς αιώνες σε όλη την ιστορία της αρχιτεκτονικής διαπιστώθηκε η ανάγκη επίβλεψης και φροντίδας των μνημειακών περιουσιακών στοιχείων απέναντι σε ενέργειες καταστροφής ή "απλής" αλλοίωσης. Οι αρχαίοι πολιτισμοί πρότειναν πάντοτε κατευθυντήριες γραμμές για τη συντήρηση και τη διατήρηση των σημαντικότερων αρχιτεκτονικών έργων και ορόσημων του παρελθόντος.
Η πολιτιστική κληρονομιά είναι συχνά ανυπεράσπιστη λόγω έλλειψης νομικών μέσων για την κατάλληλη προστασία και διαχείρισή της. Με την εξαίρεση μεμονωμένων περιπτώσεων σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, τα περισσότερα νομικά εργαλεία για την προστασία της κληρονομιάς πρωτοεμφανίστηκαν σε διάφορες χώρες τον 19ο αιώνα, συμπίπτοντας με το αυξημένο λαϊκό ενδιαφέρον για διάφορες πτυχές της κληρονομιάς, ιδίως μνημειακές ή αντιπροσωπευτικές της ταυτότητας ή της προσωπικής ιστορίας μεμονωμένων λαών.
Το κεφάλαιο αυτό συνοψίζει τους προτεινόμενους τρόπους σύγχρονης διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς, τις συνιστώμενες στρατηγικές για τους οργανισμούς πολιτιστικής κληρονομιάς για τη διαφύλαξη των μνημείων και την οργάνωση της πρόσβασης του κοινού και της συμμετοχής των κοινοτήτων στις διαδικασίες αυτού του έργου διατήρησης.
Ο καθορισμός μιας κατάταξης για τις καλές πρακτικές που συνδέονται με όλες τις πτυχές της διατήρησης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτό περιλαμβάνει έργα που κυμαίνονται από τη μνημειακή αρχιτεκτονική έως άλλους τύπους, όπως η λαϊκή, η στρατιωτική ή η βιομηχανική αρχιτεκτονική, ή παρεμβάσεις που εστιάζουν στην αστική, οικιστική, αρχαιολογική ή τοπιολογική διάσταση.
Η παράδοση είναι πολύ σημαντική για τον πολιτισμό μας, ιδίως στην αρχιτεκτονική. Οι καιροί έχουν αλλάξει, όπως και τα υλικά, τα εργαλεία και οι συνθήκες, αλλά και η χρήση: βασικά στοιχεία της αρχιτεκτονικής είναι η ασφάλεια, η άνεση και ο πολιτισμός - όλα με σημαντική επίδραση στην οικονομία. Σήμερα, όλα αυτά μαζί γίνονται κατανοητά ως βιωσιμότητα.
Τροποποίηση ενός χώρου ώστε να ταιριάζει στην υπάρχουσα ή σε μια προτεινόμενη χρήση. Περιέχει μια σειρά από στρατηγικές και μέτρα που είναι διαθέσιμα και κατάλληλα για την αντιμετώπιση των αναγκών προσαρμογής. Περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα ενεργειών που μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως δομικές, θεσμικές ή κοινωνικές. Πρόκειται για αναδιαρρύθμιση στην πρωταρχική χρήση με τεχνικές και κοινωνικές βελτιώσεις για καλύτερη χρήση, για παράταση της διάρκειας ζωής του ή για αλλαγή της δυνατότητας εφαρμογής.