ANGLIA (Wielka Brytania) – ustawodawstwo krajowe
W Wielkiej Brytanii za katalogowanie budynków i planowanie ochrony zabytków odpowiada Sekretarz Stanu ds. Cyfryzacji, Kultury, Mediów i Sportu. W tym celu ustanawia się prawnie wiążące kategorie chronionego dziedzictwa: budynki wpisane do rejestru zabytków, planowane do wpisania, obszary chronione i chronione miejsca wraków statków. Wszystkie kategorie znajdują się na Liście Dziedzictwa Narodowego Anglii. W ramach tej scentralizowanej na szczeblu krajowym struktury, kilka departamentów posiada kompetencje w zakresie dziedzictwa. Departament ds. Cyfryzacji, Kultury, Mediów i Sportu (DCMS) zapewnia fundusze rządowe na ochronę dziedzictwa i jest odpowiedzialny za wykaz wyznaczonych aktywów dziedzictwa na poziomie krajowym. Innym wydziałem zajmującym się dziedzictwem jest Departament Społeczności i Samorządu Lokalnego (DCLG), który odpowiada za politykę i ustawodawstwo dotyczące mieszkalnictwa, planowania, społeczności i samorządu lokalnego oraz opracowuje przepisy i polityki dotyczące planowania terytorialnego. Ponadto w 2012 r. Departament Społeczności i Samorządu Lokalnego opublikował Narodowe Ramy Polityki Planowania (NPPF), ustanawiające rządową politykę planowania wraz z odrębną sekcją dotyczącą zabudowanego środowiska historycznego. Kluczowym celem NPPF jest promocja zrównoważonego rozwoju gospodarczego, społecznego i środowiskowego w ramach systemu planowania. W Anglii decyzje zarządcze, mające wpływ na dziedzictwo, są podejmowane w ramach systemu planowania.
Angielski rząd powołał kilka organizacji, takich jak Historic England i Heritage Lottery Fund. Historic England (dawniej English Heritage), który jest pozaresortowym organem publicznym sponsorowanym przez DCMS, udzielającym rządowi porad prawnych w kontekście historycznym. Obowiązki Historic England są określone w Ustawie o Dziedzictwie Narodowym (1983, zmienionej w 2002) i jest ona odpowiedzialna za dostarczanie DCMS informacji o miejscach, które mają być utrzymane na Liście lub dodane do Listy Dziedzictwa Narodowego Anglii. Decyzje zarządcze mające wpływ na dziedzictwo są podejmowane w ramach systemu planowania. Organizacja ta współpracuje z innymi kluczowymi departamentami rządowymi, udzielając porad w kwestiach związanych z dziedzictwem i tym, w jaki sposób mogą na nie wpływać polityka i ustawodawstwo. Inne organizacje sponsorowane przez rząd i doradców w innych dziedzinach związanych z dziedzictwem to: Natural England – odpowiedzialna za sprawy krajobrazowe, oraz Visit England – odpowiedzialna za turystykę. W Szkocji zarządzanie dziedzictwem historycznym i naturalnym oraz jego ochrona jest regulowane od 2015 r. przez Historic Environment Scotland (HES), w Walii przez Historic Wales, a w Irlandii Północnej przez Northern Ireland Environment Agency.
Heritage Lottery Fund, również pozaresortowy organ publiczny, odpowiada za dystrybucję dochodów z National Lottery przeznaczonych na dziedzictwo w całej Wielkiej Brytanii i jest głównym źródłem finansowania dziedzictwa w Wielkiej Brytanii.
Liczne władze lokalne sporządziły własne wykazy niewyznaczonych obiektów dziedzictwa kulturowego i budynków. Są one również odpowiedzialne za przegląd wniosków planistycznych i większości pozwoleń na budowę na swoim obszarze. Lokalne władze planistyczne są również odpowiedzialne za podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania większością dziedzictwa wyznaczonego w systemie planowania.
Jest to zatem przykład scentralizowanego systemu kompetencji, obejmującego różne departamenty rządu centralnego i wspieranego przez organizacje utworzone przez rząd, zapewniające pewne wsparcie na poziomie lokalnym.
RAMY PRAWNE
●
Ustawa o budynkach historycznych i starożytnych zabytkach z 1953
r. (Część I)
●
Ustawa o ochronie wraków z 1973 r.
●
Ustawa o starożytnych zabytkach i obszarach archeologicznych z
1979 r.
●
Ustawa o dziedzictwie narodowym z 1983 r. (poprawiona w 2001 r.)
●
Ustawa o planowaniu (budynki wpisane do rejestru zabytków i
obszary chronione) z 1990 r.
●
Przepisy dotyczące planowania (budynki wpisane do rejestru
zabytków i obszary chronione) z 1990 r.
●
Ustawa o planowaniu i odszkodowaniach z 1991 r.
●
Krajowa ustawa o loteriach z 1993 r.
●
Ustawa o skarbach z 1996 r.
●
Ustawa o dziedzictwie narodowym z 1997 r.
●
Ustawa o postępowaniu z dobrami kultury (przestępstwa i
wykroczenia) z 2003 r.
●
Ustawa o przedsiębiorstwach i reformie regulacyjnej z 2013 r.
RATYFIKOWANE KONWENCJE MIĘDZYNARODOWE
● Konwencja z Grenady z 1985 r. (ratyfikowana przez Wielką Brytanię w listopadzie 1987 r.)
● Konwencja z Valletty z 1992 r. (ratyfikowana przez Wielką Brytanię we wrześniu 2000 r.)
● Konwencja florencka z 2000 r. (ratyfikowana przez Wielką Brytanię w listopadzie 2006 r.)
Informacje dotyczące ustawodawstwa oparte są na danych Rady Europy:
https://www.coe.int/en/web/herein-system/united-kingdom-england