Ο ΧΑΡΤΗΣ BURRA
Ο ΧΑΡΤΗΣ BURRA
Ο Χάρτης του ICOMOS της Αυστραλίας για τους τόπους πολιτιστικής σημασίας
(1979, αναθεωρήσεις 1981, 1988, 1999, 2013)
ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Λαμβάνοντας υπόψη τον Διεθνή Χάρτη για τη Συντήρηση και την Αποκατάσταση των Μνημείων και Τόπων (Βενετία 1964) και τα ψηφίσματα της 5ης Γενικής Συνέλευσης του ∆ιεθνούς Συµβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών (ICOMOS) (Μόσχα 1978), ο Χάρτης Burra υιοθετήθηκε από το ICOMOS της Αυστραλίας (την Αυστραλιανή Εθνική Επιτροπή του ICOMOS) στις 19 Αυγούστου 1979 στην Burra της Νότιας Αυστραλίας. Αναθεωρήσεις υιοθετήθηκαν στις 23 Φεβρουαρίου 1981, στις 23 Απριλίου 1988 και στις 26 Νοεμβρίου 1999.
Ο Χάρτης Burra παρέχει καθοδήγηση για τη διατήρηση και τη διαχείριση τοποθεσιών πολιτιστικής σημασίας (τοποθεσίες πολιτιστικής κληρονομιάς) και βασίζεται στις γνώσεις και την εμπειρία των μελών του ICOMOS της Αυστραλίας.
Η διατήρηση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διαχείρισης των τόπων πολιτιστικής σημασίας και είναι μια συνεχής ευθύνη.
Για ποιον προορίζεται ο Χάρτης;
Ο Χάρτης θέτει ένα πρότυπο πρακτικής για όσους παρέχουν συμβουλές, λαμβάνουν αποφάσεις ή αναλαμβάνουν έργα σε τόπους πολιτιστικής σημασίας, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοκτητών, των διαχειριστών και των επιμελητών.
Χρήση του Χάρτη
Ο Χάρτης πρέπει να διαβάζεται στο σύνολό του. Πολλά άρθρα είναι αλληλοεξαρτώμενα. Τα άρθρα της ενότητας Αρχές Διατήρησης συχνά αναπτύσσονται περαιτέρω στις ενότητες Διαδικασίες Διατήρησης και Πρακτική Διατήρησης. Οι επικεφαλίδες έχουν συμπεριληφθεί για ευκολότερη ανάγνωση, αλλά δεν αποτελούν μέρος του Χάρτη. Ο Χάρτης είναι αυτοτελής, αλλά πτυχές της χρήσης και της εφαρμογής του επεξηγούνται περαιτέρω στα ακόλουθα έγγραφα του ICOMOS της Αυστραλίας:
● Κατευθυντήριες γραμμές για τον Χάρτη Burra: Πολιτιστική Σημασία,
● Κατευθυντήριες γραμμές για τον Χάρτη Burra: Πολιτική Διατήρησης,
● Κατευθυντήριες γραμμές για τον Χάρτη Burra: Διαδικασίες για την εκπόνηση μελετών και εκθέσεων,
● Κώδικας για τη Δεοντολογία της Συνύπαρξης στη Διατήρηση Σημαντικών Τοποθεσιών.
Σε ποιους χώρους εφαρμόζεται ο Χάρτης;
Ο Χάρτης μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους τύπους των τόπων πολιτιστικής σημασίας, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών, αυτόχθονων και ιστορικών τόπων με πολιτιστικές αξίες. Τα πρότυπα άλλων οργανισμών μπορεί επίσης να είναι συναφή. Σε αυτούς περιλαμβάνονται ο Χάρτης Φυσικής Κληρονομιάς της Αυστραλίας και το Σχέδιο Κατευθυντήριων Γραμμών για την Προστασία, Διαχείριση και Χρήση των Χώρων Πολιτιστικής Κληρονομιάς των Αβοριγίνων και των Νήσων Τόρες Στρέιτ.
Γιατί να διατηρήσετε;
Οι τόποι πολιτιστικής σημασίας εμπλουτίζουν τη ζωή των ανθρώπων, παρέχοντας συχνά μια βαθιά και εμπνευσμένη αίσθηση σύνδεσης με την κοινότητα και το τοπίο, με το παρελθόν και με τις βιωμένες εμπειρίες. Πρόκειται για ιστορικά αρχεία που είναι σημαντικά ως απτές εκφράσεις της αυστραλιανής ταυτότητας και εμπειρίας. Οι τόποι πολιτιστικής σημασίας αντανακλούν τη διαφορετικότητα των κοινοτήτων μας, λέγοντάς μας για το ποιοι είμαστε και για το παρελθόν που διαμόρφωσε εμάς και το αυστραλιανό τοπίο. Είναι αναντικατάστατα και πολύτιμα.
Αυτοί οι τόποι πολιτιστικής σημασίας πρέπει να διατηρηθούν για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές. Ο Χάρτης Burra υποστηρίζει μια προσεκτική προσέγγιση στην αλλαγή: κάντε όσα είναι απαραίτητα για να φροντίσετε τον τόπο και να τον κάνετε χρησιμοποιήσιμο, αλλά κατά τα άλλα αλλάξτε τον όσο το δυνατόν λιγότερο, ώστε να διατηρηθεί η πολιτιστική του σημασία.
ΑΡΘΡΑ
Άρθρο 1. Ορισμοί
Για τους σκοπούς του παρόντος Χάρτη:
1.1 Ως τόπος νοείται ο χώρος, η περιοχή, το έδαφος, το τοπίο, το κτίριο ή άλλο έργο, ομάδα κτιρίων ή άλλων έργων, και μπορεί να περιλαμβάνει στοιχεία, περιεχόμενα, χώρους και θέες.
1.2 Ως πολιτιστική σημασία νοείται η αισθητική, ιστορική, επιστημονική, κοινωνική ή πνευματική αξία για τις προηγούμενες, τις σημερινές ή τις μελλοντικές γενιές. Η πολιτιστική σημασία ενσωματώνεται στον ίδιο τον τόπο, το οικοδόμημα, το περιβάλλον, τη χρήση, τους συσχετισμούς, τα νοήματα, τα αρχεία, τους συναφείς τόπους και τα συναφή αντικείμενα. Οι τόποι μπορεί να έχουν μια σειρά από αξίες για διαφορετικά άτομα ή ομάδες.
1.3 Oικοδόμημα σημαίνει όλο το φυσικό υλικό του τόπου, συμπεριλαμβανομένων των συστατικών, των εγκαταστάσεων, του περιεχομένου και των αντικειμένων.
1.4 Διατήρηση σημαίνει το σύνολο των διαδικασιών φροντίδας ενός τόπου ώστε να διατηρηθεί η πολιτιστική του σημασία.
1.5 Διάσωση σημαίνει τη συνεχή προστατευτική φροντίδα του οικοδομήματος και του περιβάλλοντος ενός τόπου και πρέπει να διακρίνεται από την επισκευή. Η επισκευή περιλαμβάνει την αποκατάσταση ή την ανακατασκευή.
1.6 Συντήρηση σημαίνει τη διατήρηση του οικοδομήματος ενός τόπου στην υπάρχουσα κατάστασή του και την καθυστέρηση της φθοράς.
1.7 Αποκατάσταση σημαίνει την επαναφορά του υπάρχοντος οικοδομήματος ενός τόπου σε μια γνωστή παλαιότερη κατάσταση με την αφαίρεση προσμίξεων ή με την επανασυναρμολόγηση των υπαρχόντων στοιχείων χωρίς την εισαγωγή νέου υλικού.
1.8. Ανακατασκευή σημαίνει την επαναφορά ενός τόπου σε μια γνωστή προγενέστερη κατάσταση και διακρίνεται από την αποκατάσταση λόγω της εισαγωγής νέου υλικού στον οικοδόμημα.
1.9 Προσαρμογή σημαίνει τροποποίηση ενός τόπου ώστε να ταιριάζει στην υπάρχουσα ή σε μια προτεινόμενη χρήση.
1.10 Χρήση σημαίνει τις λειτουργίες ενός τόπου, καθώς και τις δραστηριότητες και πρακτικές που μπορεί να λαμβάνουν χώρα σε αυτόν.
1.11 Συμβατή χρήση σημαίνει χρήση που σέβεται την πολιτιστική σημασία ενός τόπου. Μια τέτοια χρήση δε συνεπάγεται καμία ή ελάχιστη επίπτωση στην πολιτιστική σημασία.
1.12 Περιβάλλον σημαίνει την περιοχή γύρω από έναν τόπο, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει την οπτική εμβέλεια.
1.13 Συναφής τόπος είναι ένας τόπος που συμβάλλει στην πολιτιστική σημασία ενός άλλου τόπου.
1.14 Συναφές αντικείμενο σημαίνει αντικείμενο που συμβάλλει στην πολιτιστική σημασία ενός τόπου αλλά δε βρίσκεται στον τόπο.
1.15 Συνδέσεις σημαίνει τους ειδικούς δεσμούς που υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων και ενός τόπου.
1.16 Οι σημασίες δηλώνουν αυτό που ένας τόπος σηματοδοτεί, υποδηλώνει, προκαλεί ή εκφράζει.
1.17 Ερμηνεία σημαίνει όλους τους τρόπους παρουσίασης της πολιτιστικής σημασίας ενός τόπου.
ΑΡΧΕΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ
Άρθρο 2. Διατήρηση και διαχείριση
2.1. Οι τόποι πολιτιστικής σημασίας πρέπει να διατηρούνται.
2.2. Στόχος της διατήρησης είναι η διατήρηση της πολιτιστικής σημασίας ενός τόπου.
2.3. Η διατήρηση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ορθής διαχείρισης των τόπων πολιτιστικής σημασίας.
2.4 Οι τόποι πολιτιστικής σημασίας πρέπει να διαφυλάσσονται και να μην τίθενται σε κίνδυνο ή να μην αφήνονται σε ευάλωτη κατάσταση.
Άρθρο 3. Προσεκτική προσέγγιση
3.1. Η διατήρηση βασίζεται στον σεβασμό της υπάρχουσας δομής, της χρήσης, των συνδέσεων και των σημασιών. Απαιτεί μια προσεκτική προσέγγιση που να αλλάζει όσο το δυνατόν περισσότερα αλλά όσο το δυνατόν λιγότερα.
3.2. Οι αλλαγές σε έναν τόπο δεν πρέπει να αλλοιώνουν τα φυσικά ή άλλα στοιχεία που παρέχει, ούτε να βασίζονται σε εικασίες.
Άρθρο 4. Γνώσεις, δεξιότητες και τεχνικές
4.1. Η διατήρηση θα πρέπει να αξιοποιεί όλες τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τους κλάδους που μπορούν να συμβάλουν στη μελέτη και τη φροντίδα του τόπου.
4.2. Για τη διατήρηση σημαντικών οικοδομημάτων προτιμώνται οι παραδοσιακές τεχνικές και τα παραδοσιακά υλικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ενδείκνυνται σύγχρονες τεχνικές και υλικά που προσφέρουν σημαντικά οφέλη στη διατήρηση.
Άρθρο 5. Αξίες
5.1. Η διατήρηση ενός τόπου πρέπει να προσδιορίζει και να λαμβάνει υπόψη όλες τις πτυχές της πολιτιστικής και φυσικής σημασίας χωρίς αδικαιολόγητη έμφαση σε οποιαδήποτε αξία εις βάρος άλλων.
Άρθρο 6. Διαδικασία του Χάρτη Burra
6.1. Η πολιτιστική σημασία ενός τόπου και άλλα ζητήματα που επηρεάζουν το μέλλον του γίνονται καλύτερα κατανοητά με μια αλληλουχία συλλογής και ανάλυσης πληροφοριών πριν από τη λήψη αποφάσεων. Πρώτα έρχεται η κατανόηση της πολιτιστικής σημασίας, μετά η ανάπτυξη πολιτικής και τέλος η διαχείριση του τόπου σύμφωνα με την πολιτική.
6.2 Η πολιτική για τη διαχείριση ενός τόπου πρέπει να βασίζεται στην κατανόηση της πολιτιστικής του σημασίας.
6.3 Η ανάπτυξη πολιτικής πρέπει επίσης να περιλαμβάνει την εξέταση άλλων παραγόντων που επηρεάζουν το μέλλον ενός τόπου, όπως οι ανάγκες του ιδιοκτήτη, οι πόροι, οι εξωτερικοί περιορισμοί και η φυσική του κατάσταση.
Άρθρο 7. Χρήση
7.1. Όταν η χρήση ενός χώρου έχει πολιτιστική σημασία, πρέπει να διατηρείται.
7.2. Ένας τόπος θα πρέπει να έχει συμβατή χρήση.
Άρθρο 8. Περιβάλλον
Η διατήρηση απαιτεί τη διαφύλαξη του κατάλληλου οπτικού περιβάλλοντος και άλλων σχέσεων που συμβάλλουν στην πολιτιστική σημασία του τόπου. Νέες κατασκευές, κατεδαφίσεις, εισβολές ή άλλες αλλαγές που θα επηρέαζαν αρνητικά το περιβάλλον ή τις σχέσεις δεν είναι κατάλληλες.
Άρθρο 9. Τοποθεσία
9.1. Η φυσική θέση ενός τόπου αποτελεί μέρος της πολιτιστικής του σημασίας. Ένα κτίριο, έργο ή άλλο στοιχείο ενός τόπου θα πρέπει να παραμείνει στην ιστορική του θέση. Η μετεγκατάσταση είναι γενικά απαράδεκτη, εκτός εάν αυτό είναι το μοναδικό πρακτικό μέσο για τη διασφάλιση της επιβίωσής του.
9.2 Ορισμένα κτίρια, έργα ή άλλα συστατικά μέρη τόπων σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να μετακινούνται εύκολα ή έχουν ήδη ιστορικό μετακίνησης. Εφόσον τα εν λόγω κτίρια, έργα ή άλλα στοιχεία δεν έχουν σημαντικούς δεσμούς με τη σημερινή τους θέση, η μετακίνηση μπορεί να είναι κατάλληλη.
9.3 Εάν κάποιο κτίριο, έργο ή άλλο στοιχείο μετακινηθεί, θα πρέπει να μετακινηθεί σε κατάλληλη θέση και να λάβει κατάλληλη χρήση. Η ενέργεια αυτή δε θα πρέπει να είναι εις βάρος οποιουδήποτε τόπου πολιτιστικής σημασίας.
Άρθρο 10. Περιεχόμενα
Τα περιεχόμενα, οι εγκαταστάσεις και τα αντικείμενα που συμβάλλουν στην πολιτιστική σημασία ενός τόπου θα πρέπει να διατηρούνται στον τόπο αυτό. Η απομάκρυνσή τους είναι απαράδεκτη, εκτός εάν είναι: το μοναδικό μέσο για την εξασφάλιση της ασφάλειας και της διατήρησής τους, σε προσωρινή βάση για επεξεργασία ή έκθεση, για πολιτιστικούς λόγους, για λόγους υγείας και ασφάλειας ή για την προστασία του τόπου. Τα εν λόγω περιεχόμενα, εγκαταστάσεις και αντικείμενα θα πρέπει να επιστρέφονται όταν οι περιστάσεις το επιτρέπουν και είναι πολιτιστικά κατάλληλο.
Άρθρο 11. Συναφείς τόποι και αντικείμενα
Θα πρέπει να διατηρηθεί η συμβολή των συναφών χώρων και των συναφών αντικειμένων στην πολιτιστική σημασία του τόπου.
Άρθρο 12. Συμμετοχή
Η διατήρηση, η ερµηνεία και η διαχείριση ενός τόπου θα πρέπει να προβλέπει τη συµµετοχή των ανθρώπων για τους οποίους ο τόπος έχει ιδιαίτερες συνδέσεις και σηµασίες ή οι οποίοι έχουν κοινωνικές, πνευµατικές ή άλλες πολιτιστικές ευθύνες για τον τόπο.
Άρθρο 13. Συνύπαρξη πολιτιστικών αξιών
Η συνύπαρξη των πολιτιστικών αξιών πρέπει να αναγνωρίζεται, να γίνεται σεβαστή και να ενθαρρύνεται, ιδίως στις περιπτώσεις που συγκρούονται.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ
Άρθρο 14. Διαδικασίες διατήρησης
Η διατήρηση μπορεί, ανάλογα με τις περιστάσεις, να περιλαμβάνει τις διαδικασίες: διατήρησης ή επανεισαγωγής μιας χρήσεως, διατήρησης των συνδέσεων και των σημασιών, διάσωσης, συντήρησης, αποκατάστασης, ανακατασκευής, προσαρμογής και ερμηνείας, και συνήθως περιλαμβάνει συνδυασμό περισσοτέρων του ενός εξ αυτών.
Άρθρο 15. Αλλαγή
15.1. Η αλλαγή μπορεί να είναι αναγκαία για τη διατήρηση της πολιτιστικής σημασίας, αλλά είναι ανεπιθύμητη όταν μειώνει την πολιτιστική σημασία. Το μέγεθος της αλλαγής σε έναν τόπο θα πρέπει να καθοδηγείται από την πολιτιστική σημασία του τόπου και την κατάλληλη ερμηνεία του.
15.2. Οι αλλαγές που μειώνουν την πολιτιστική σημασία θα πρέπει να είναι αναστρέψιμες και να αναστρέφονται όταν οι περιστάσεις το επιτρέπουν.
15.3. Η κατεδάφιση σημαντικού οικοδομήματος ενός τόπου δεν είναι γενικά αποδεκτή. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ενδείκνυται μικρή κατεδάφιση στο πλαίσιο της συντήρησης. Το αφαιρούμενο σημαντικό οικοδόμημα θα πρέπει να αποκαθίσταται όταν το επιτρέπουν οι περιστάσεις.
15.4 Η συμβολή όλων των πτυχών της πολιτιστικής σημασίας ενός τόπου θα πρέπει να γίνεται σεβαστή. Εάν ένας τόπος περιλαμβάνει οικοδομήματα, χρήσεις, συνδέσεις ή σημασίες διαφορετικών περιόδων ή διαφορετικών πτυχών πολιτιστικής σημασίας, η έμφαση ή η ερμηνεία μιας περιόδου ή πτυχής σε βάρος μιας άλλης μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο όταν αυτό που παραλείπεται, αφαιρείται ή μειώνεται είναι μικρής πολιτιστικής σημασίας και αυτό που τονίζεται ή ερμηνεύεται είναι πολύ μεγαλύτερης πολιτιστικής σημασίας.
Άρθρο 16. Διάσωση
Η διάσωση είναι θεμελιώδης για τη διατήρηση και πρέπει να αναλαμβάνεται όταν το υλικό έχει πολιτιστική σημασία και η διάσωσή του είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της πολιτιστικής του σημασίας.
Άρθρο 17. Συντήρηση
Η συντήρηση ενδείκνυται όταν το υπάρχον οικοδόμημα ή η κατάστασή του αποτελεί απόδειξη πολιτιστικής σημασίας ή όταν δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να επιτρέπουν τη διενέργεια άλλων διαδικασιών διατήρησης.
Άρθρο 18. Αποκατάσταση και ανακατασκευή
Η αποκατάσταση και η ανακατασκευή πρέπει να αποκαλύπτουν πολιτιστικά σημαντικές πτυχές του τόπου.
Άρθρο 19. Αποκατάσταση
Η αποκατάσταση ενδείκνυται μόνο εάν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για μια παλαιότερη κατάσταση του ιστού.
Άρθρο 20. Ανακατασκευή
20.1. Η ανακατασκευή ενδείκνυται μόνο όταν ένας τόπος είναι ελλιπής λόγω ζημιών ή αλλοιώσεων, και μόνο όταν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την αναπαραγωγή μιας παλαιότερης κατάστασης του οικοδομήματος. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η ανακατασκευή μπορεί επίσης να είναι κατάλληλη ως μέρος μιας χρήσης ή πρακτικής που διατηρεί την πολιτιστική σημασία του τόπου.
20.2. Η ανακατασκευή πρέπει να είναι αναγνωρίσιμη με προσεκτική επιθεώρηση ή μέσω πρόσθετης ερμηνείας.
Άρθρο 21. Προσαρμογή
21.1. Η προσαρμογή είναι αποδεκτή μόνο όταν η προσαρμογή έχει ελάχιστες επιπτώσεις στην πολιτιστική σημασία του τόπου.
21.2. Η προσαρμογή θα πρέπει να περιλαμβάνει ελάχιστη αλλαγή σε σημαντικό οικοδόμημα, η οποία επιτυγχάνεται μόνο μετά από εξέταση εναλλακτικών λύσεων.
Άρθρο 22. Νέο έργο
22.1. Νέα έργα, όπως προσθήκες στον τόπο, μπορούν να γίνουν αποδεκτά εφόσον δεν αλλοιώνουν ή συσκοτίζουν την πολιτιστική σημασία του τόπου, ούτε υποβαθμίζουν την ερμηνεία και την εκτίμησή του.
22.2. Το νέο έργο πρέπει να είναι εύκολα αναγνωρίσιμο ως τέτοιο.
Άρθρο 23. Διατήρηση της χρήσης
Η συνέχιση, η τροποποίηση ή η αποκατάσταση μιας σημαντικής χρήσης μπορεί να είναι κατάλληλες και προτιμώμενες μορφές διατήρησης.
Άρθρο 24. Διατήρηση συνδέσεων και σημασιών
24.1. Οι σημαντικοί σύνδεσμοι μεταξύ των ανθρώπων και ενός τόπου θα πρέπει να γίνονται σεβαστοί, να διατηρούνται και να μην αποκρύπτονται. Θα πρέπει να διερευνώνται και να υλοποιούνται ευκαιρίες για την ερμηνεία, την ανάμνηση και τον εορτασμό αυτών των συνδέσεων.
24.2. Οι σημαντικές σημασίες, συμπεριλαμβανομένων των πνευματικών αξιών, ενός τόπου θα πρέπει να γίνονται σεβαστές. Θα πρέπει να διερευνηθούν και να υλοποιηθούν ευκαιρίες για τη συνέχιση ή την αναβίωση αυτών των σημασιών.
Άρθρο 25. Ερμηνεία
Η πολιτιστική σημασία πολλών χώρων δεν είναι άμεσα εμφανής και πρέπει να εξηγείται με ερμηνεία. Η ερμηνεία πρέπει να ενισχύει την κατανόηση και την απόλαυση και να είναι πολιτισμικά κατάλληλη.
Άρθρο 26. Εφαρμογή της διαδικασίας του Χάρτη Burra
26.1. Των εργασιών σε έναν τόπο πρέπει να προηγούνται μελέτες για την κατανόηση του τόπου, οι οποίες πρέπει να περιλαμβάνουν την ανάλυση φυσικών, τεκμηριωμένων, προφορικών και άλλων στοιχείων, αξιοποιώντας τις κατάλληλες γνώσεις, δεξιότητες και κλάδους.
26.2. Θα πρέπει να καταρτίζονται γραπτές δηλώσεις πολιτιστικής σημασίας και πολιτικής για τον τόπο, οι οποίες θα πρέπει να αιτιολογούνται και να συνοδεύονται από υποστηρικτικά στοιχεία. Οι δηλώσεις σπουδαιότητας και πολιτικής θα πρέπει να ενσωματώνονται σε ένα σχέδιο διαχείρισης του τόπου. 26.3. Στις ομάδες και τα άτομα που έχουν δεσμούς με έναν τόπο, καθώς και σε όσους εμπλέκονται στη διαχείρισή του, θα πρέπει να παρέχονται ευκαιρίες να συμβάλλουν και να συμμετέχουν στην κατανόηση της πολιτιστικής σημασίας του τόπου. Κατά περίπτωση, θα πρέπει επίσης να έχουν ευκαιρίες συμμετοχής στη διατήρηση και τη διαχείρισή του.
Άρθρο 27. Διαχείριση της αλλαγής
27.1. Ο αντίκτυπος των προτεινόμενων αλλαγών στην πολιτιστική σημασία ενός τόπου θα πρέπει να αναλύεται σε σχέση με τη δήλωση σπουδαιότητας και την πολιτική διαχείρισης του τόπου. Ενδέχεται να είναι απαραίτητο να τροποποιηθούν οι προτεινόμενες αλλαγές μετά την ανάλυση, ώστε να διατηρηθεί καλύτερα η πολιτιστική σημασία.
27.2 Η υπάρχουσα δομή, η χρήση, οι συνδέσεις και οι σημασίες θα πρέπει να καταγράφονται επαρκώς πριν από την πραγματοποίηση οποιασδήποτε αλλαγής στον τόπο.
Άρθρο 28. Διατάραξη του οικοδομήματος
28.1. Η διατάραξη σημαντικού οικοδομήματος για τη μελέτη ή τη λήψη αποδεικτικών στοιχείων πρέπει να ελαχιστοποιείται. Η μελέτη ενός τόπου με οποιαδήποτε διατάραξη του οικοδομήματος, συμπεριλαμβανομένης της αρχαιολογικής ανασκαφής, θα πρέπει να γίνεται μόνο για την παροχή δεδομένων απαραίτητων για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη διατήρηση του τόπου ή για την απόκτηση σημαντικών στοιχείων που πρόκειται να χαθούν ή να καταστούν απρόσιτα.
28.2. Η έρευνα ενός τόπου που απαιτεί διατάραξη του οικοδομήματος, εκτός από την αναγκαία για τη λήψη αποφάσεων, μπορεί να είναι κατάλληλη, υπό την προϋπόθεση ότι συνάδει με την πολιτική για τον τόπο. Η έρευνα αυτή θα πρέπει να βασίζεται σε σημαντικά ερευνητικά ερωτήματα που έχουν τη δυνατότητα να προσθέσουν ουσιαστικά στη γνώση, τα οποία δεν μπορούν να απαντηθούν με άλλους τρόπους και τα οποία ελαχιστοποιούν τη διατάραξη του σημαντικού οικοδομήματος.
Άρθρο 29. Ευθύνη για τις αποφάσεις
Οι οργανισμοί και τα άτομα που είναι υπεύθυνα για τις αποφάσεις διαχείρισης πρέπει να κατονομάζονται και να αναλαμβάνεται συγκεκριμένη ευθύνη για κάθε τέτοια απόφαση.
Άρθρο 30. Διεύθυνση, εποπτεία και εφαρμογή
Σε όλα τα στάδια θα πρέπει να διατηρείται ικανή καθοδήγηση και εποπτεία και οι όποιες αλλαγές θα πρέπει να εφαρμόζονται από άτομα με τις κατάλληλες γνώσεις και δεξιότητες.
Άρθρο 31. Τεκμηρίωση στοιχείων και αποφάσεων
Θα πρέπει να τηρείται ημερολόγιο των νέων στοιχείων και των πρόσθετων αποφάσεων.
Άρθρο 32. Αρχεία
32.1. Τα αρχεία που σχετίζονται με τη διατήρηση ενός τόπου πρέπει να τοποθετούνται σε μόνιμο αρχείο και να διατίθενται στο κοινό, με την επιφύλαξη των απαιτήσεων ασφάλειας και προστασίας του ιδιωτικού απορρήτου, και όπου αυτό είναι πολιτισμικά κατάλληλο.
32.2. Τα αρχεία σχετικά με την ιστορία ενός τόπου θα πρέπει να προστατεύονται και να διατίθενται στο κοινό, με την επιφύλαξη των απαιτήσεων ασφάλειας και προστασίας του ιδιωτικού απορρήτου, και όπου αυτό είναι πολιτισμικά κατάλληλο.
Άρθρο 33. Αναιρεθέντα οικοδομήματα
Σημαντικό οικοδόμημα που έχει αφαιρεθεί από έναν τόπο, συμπεριλαμβανομένου του περιεχομένου, των εγκαταστάσεων και των αντικειμένων, θα πρέπει να καταγράφεται και να προστατεύεται σύμφωνα με την πολιτιστική του σημασία. Όπου είναι δυνατόν και πολιτιστικά σκόπιμο, το σημαντικό οικοδόμημα που έχει αφαιρεθεί, συμπεριλαμβανομένου του περιεχομένου, των εγκαταστάσεων και των αντικειμένων, θα πρέπει να διατηρείται στον τόπο.
Άρθρο 34. Πόροι
Θα πρέπει να παρέχονται επαρκείς πόροι για τη συντήρηση.
Οι λέξεις με πλάγια γράμματα ορίζονται στο άρθρο 1.