Μια συζήτηση: η διατήρηση του Berliner Stadtschloss, Βερολίνο (Γερμανία
Μια συζήτηση: η διατήρηση του Berliner Stadtschloss, Βερολίνο (Γερμανία)
Το Berliner Stadtschloss ήταν ίσως το σημαντικότερο διοικητικό κτίριο στην Πρωσία. Από τον 18ο αιώνα έως την πτώση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν επίσης η κύρια κατοικία της οικογένειας Hohenzollern. Το 1538 άρχισαν οι εργασίες κατεδάφισης του αρχικού μεσαιωνικού κάστρου, το οποίο επρόκειτο να αντικατασταθεί από ένα παλάτι σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Andreas Schlüter, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τη γενική διάταξη. Μετά τη στέψη του Φερδινάνδου Α΄ της Πρωσίας το 1701 έγινε βασιλική κατοικία. Το 1845 το παλάτι απέκτησε τα πιο σύγχρονα χαρακτηριστικά του, με την προσθήκη ενός μεγάλου θόλου πάνω από την πύλη. Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο υπέστη ζημιές σχεδόν σε σημείο ολικής καταστροφής, και μόνο λίγα ερείπια επιβίωσαν. Στη συνέχεια, ο Walter Ulbricht, κύριος ηγέτης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ), αποφάσισε να το κατεδαφίσει εντελώς το 1950, καθώς θεωρήθηκε πρωσικό έμβλημα που έπρεπε να εξαλειφθεί. Το 1976, στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου, ο Eric Honecker εγκαινίασε το Παλάτι της Δημοκρατίας, ένα σύγχρονο κτίριο που καταλαμβάνει τη θέση του Βασιλικού Παλατιού. Το κτίριο αυτό, με τα χάλκινα παράθυρα με καθρέφτες, έγινε η έδρα του κοινοβουλίου της ΛΔΓ. Μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990 και την πτώση του Τείχους του Βερολίνου ξεκίνησε το σχέδιο Humboldt Forum, με στόχο την ανοικοδόμηση του κτιρίου μετά την κατεδάφιση του Παλατιού της Δημοκρατίας. Η κατεδάφιση και η επακόλουθη ανοικοδόμηση του προκαταρκτικού κτιρίου ξεκίνησε το 2006, προκειμένου να στεγάσει έναν σημαντικό πολιτιστικό κόμβο. Το έργο αυτό περιγράφει λεπτομερώς τη δημιουργία του "Humboldt Forum", αποτίοντας φόρο τιμής στον Alexander von Humboldt. Το κτίριο, με προσόψεις που αποτελούσαν ακριβές αντίγραφο των αρχικών, επρόκειτο να περιλαμβάνει ένα πολυτελές ξενοδοχείο, αίθουσες περιοδικών εκθέσεων του Βερολίνου και ένα σταθμό του μετρό. Από το 2013, εφαρμόστηκε ένα πρόγραμμα ανακατασκευής που είχε ως στόχο, μάλλον αμφιλεγόμενα, να ακολουθήσει το αρχικό στυλ του Βασιλικού Παλατιού του Βερολίνου αποκαθιστώντας την αστική του παρουσία και τον μπαρόκ ορίζοντα. Οι τρεις εξωτερικές όψεις ακολούθησαν τα σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Franco Stella. Ωστόσο, η τέταρτη πρόσοψη, που βλέπει στον Spree, ενσωματώνει σύγχρονες μορφές, προκαλώντας μια συζήτηση για τη σχέση μεταξύ του καθορισμένου προγράμματος και της ιστορικής μνήμης σε ένα μνημειακό κτίριο με ταραχώδες παρελθόν.