Rethink Heritage

Η πιο αποτελεσματική τεχνική με τον πηλό είναι αναμφίβολα η όπτηση σε υψηλή θερμοκρασία. Ο πηλός μεταβάλλεται έτσι τεχνολογικά και δεν μπορεί πλέον να επανέλθει στην αρχική του μορφή, κάτι που εξακολουθεί να είναι δυνατό με τον ακατέργαστο πηλό. Το Cob, το pisé και η πλίνθος μπορούν να θρυμματιστούν σε σκόνη και να αναδημιουργηθούν εκ νέου με την προσθήκη νερού.

Τα ψημένα τούβλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορες συνθέσεις, αλλά μια αρχή πρέπει να διασφαλίζεται: η επικάλυψη τουλάχιστον του ενός τετάρτου του μήκους τους. Είναι δυνατή η χρήση ολόκληρου του τούβλου, του μισού ή των τριών τετάρτων του. Όλα τα τούβλα πρέπει να τοποθετούνται εναλλάξ, ό,τι είναι διαμήκες από τη μία πλευρά, είναι εγκάρσιο από την άλλη, όπως συμβαίνει και με τα στρώματα. Κάθε τούβλο μπορεί να τοποθετηθεί ως διαμήκες ή εγκάρσιο σε διπλή τοποθέτηση.

Τα πήλινα τούβλα δεν είναι απαραίτητο να έχουν απλά ορθογώνια γεωμετρικά σχήματα, ένα μίγμα πηλού υψηλότερης ποιότητας επιτρέπει και άλλα, πιο παχιά σχήματα. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο για τοίχους, αλλά και για την οροφή, ειδικά παράθυρα, διακόσμηση κ.λπ.

Τα τούβλα εξασφαλίζουν ακριβείς διαστάσεις και σχετικά αιχμηρές ακμές, γεγονός που επιτρέπει ελεγχόμενες συνθέσεις. Επομένως, πάνω απ' όλα απαιτείται ένα μελετημένο σύστημα αναλογίας για τον καθορισμό των διαστάσεων των τούβλων, ώστε να μπορούν να κατασκευαστούν με τα λιγότερα δυνατά διαφορετικά μεγέθη (Juvanec 2010).

Η θεωρία των αναλογιών πρέπει να εισαχθεί ως θεωρία, αλλά στην πράξη η πρώτη απαίτηση επικαλύπτεται.Οι διαστάσεις των αρθρωτών διαστάσεων είναι απαραίτητες τόσο για τα πλίνθους όσο και για τα ψημένα τούβλα - ως αποτέλεσμα της θεωρίας των αναλογιών.Ο πιο συμβατός σπονδυλωτός συντονισμός χρησιμοποιεί μια εξίσωση με διπλούς αριθμούς: 1, 2, 4

Οι μαθηματικές εκφράσεις έχουν ως εξής:

1 x 1 =1
2 x 1 = 2
4 x 1 = 4

και

2 + 2 = 4

Μόνο το μήκος "τέσσερα" μπορεί να χωριστεί σε δύο μισά ή τρία τέταρτα (Juvanec 2010). Αν χρησιμοποιήσουμε την απλοποίηση αυτού του μήκους με την ονομασία 'ένα', τα άλλα μήκη είναι:

το σύνολο του στοιχείου είναι ίσο με 1
το μισό του είναι ½
τα τρία τέταρτα είναι ¾, ενώ οι μικρότερες διαστάσεις παραμένουν ως ½ και ¼.

Η επικάλυψη πρέπει να είναι τουλάχιστον ¼.

Το σπονδυλωτό πλέγμα για τα στοιχεία που συνθέτουν έναν τοίχο έχει ως αρχή το "ένα" και πολλαπλασιάζεται με το "ένα".

Τα ιστορικά σπονδυλωτά συστήματα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται, αν και οι διαστάσεις έχουν αλλάξει. Ένα τυπικό τούβλο 1 : 2 : 4 ήταν το ίδιο στο αυστροουγγρικό σύστημα, το οποίο χρησιμοποιούσε ένα πόδι (30 εκ.), όπως και σήμερα, που χρησιμοποιεί μήκη 24 cm, διαιρούμενα κατά το ήμισυ (12 εκ.) και τα τρία τέταρτα (18 εκ.), με το ένα τέταρτο ως πάχος του (6).

Το σύστημα αναλογίας δεν αποτελεί περιορισμό, επιτρέπει διάφορα πλάτη ενός τοίχου, που απαιτούνται για διαφορετικούς σκοπούς (Juvanec 2009a). Ενώ η κάθετη θέση ενός τούβλου δε χρησιμοποιείται (δεν είναι αρκετά υγιής κατασκευαστικά), ένας ενιαίος τοίχος μπορεί να αποτελείται από μισό τούβλο μόνο για διαχωριστικούς τοίχους, με το πλήρες μήκος του ο τοίχος γίνεται κατασκευαστικά υγιής, με τρία μισά μάλιστα μονωτικός. Πιο χοντροί τοίχοι είναι δυνατοί όπου χρειάζεται, αλλά μόνο στο σύστημα συντονισμού κατά το ήμισυ (12 εκατοστά).