Rethink Heritage

W 1965 roku przedstawiciele państw członkowskich UNESCO zebrali się w Warszawie, w celu podpisania Międzynarodowej Karty Ochrony i Restauracji Zabytków i Miejsc Zabytkowych, opartej na zasadach określonych w Karcie Weneckiej (1964), ustanawiając powołanie Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (ICOMOS - https://www.icomos.org/en) w celu  obrony i zachowania zabytków. Tym samym ICOMOS (ang. International Council on Monuments and Sites) jest międzynarodową organizacją pozarządową powiązaną z UNESCO, zajmującą się propagowaniem teorii, metodologii i technologii stosowanych w konserwacji, ochronie i waloryzacji dziedzictwa kulturowego. Siedziba Sekretariatu Międzynarodowego znajduje się w Paryżu, we Francji.

Międzynarodowa organizacja ICOMOS składa się ze 110 Komitetów Narodowych (NC) reprezentujących interesy organizacji na poziomie lokalnym. Umożliwiają one specjalistom z poszczególnych krajów udział w działaniach ICOMOS, w tym w misjach delegowanych do ICOMOS przez UNESCO. Służą również jako forum do dyskusji i wymiany poglądów zarówno w kwestiach teoretycznych, jak i praktycznych, związanych z praktykami zarządzania dziedzictwem; od ustawodawstwa po dokładną realizację niektórych projektów konserwatorskich lub restauratorskich.

Coroczne spotkania Komitetu Doradczego ICOMOS umożliwiają Komitetom Narodowym bezpośredni wpływ na określenie priorytetów programu ICOMOS, z możliwością przejęcia odpowiedzialności za dowolną część programu, mającą istotne znaczenie dla ich własnego kraju. Wreszcie Komitety Narodowe wdrażają programy Zarządu proponowane lokalnie, zgodnie z zasadami Dubrovnik Valletta principles for the National Committees of ICOMOS.

Jak opublikowano na stronie internetowej, ICOMOS wykazuje szereg charakterystycznych wartości, w tym:

- Różnorodność kulturową i społeczną, kolegialność: dla całego świata, z różnorodnymi i uzupełniającymi się środowiskami zawodowymi, naukowymi, prawniczymi. Łączenie pomysłów i wiedzy fachowej, w duchu kolegialności i szacunku dla różnic kulturowych i religijnych.

- Bezstronność: Jako organizacja pozarządowa ICOMOS jest jednym z trzech Organów Doradczych Konwencji Światowego Dziedzictwa. Aby zapewnić Komitetowi Światowego Dziedzictwa możliwość dokonania oceny, opiera się ona na sieci ekspertów wybranych ze względu na ich wiedzę i doświadczenie, którzy oferują swoje porady techniczne, bezstronnie i zgodnie z wytycznymi etycznymi.

- Wymianę między krajami, dialog na osi Północ-Południe, solidarność: ICOMOS, jak każda organizacja związana z misją UNESCO, stara się łączyć ludzi i kultury. W tym celu w 2003 roku utworzono Victoria Falls Fund, aby ułatwić mobilność członków z krajów rozwijających się. Ponadto podczas poważnych klęsk żywiołowych eksperci i specjaliści ICOMOS udzielają pomocy w opracowaniu środków nadzwyczajnych, w celu zachowania, konserwacji i restauracji dziedzictwa (Haiti, Chiny, Iran itp.). ICOMOS  jest także założycielem Błękitnej Tarczy.

- Transmisję i zaangażowanie młodzieży: Misją ICOMOS jest podnoszenie świadomości dziedzictwa. Organizacja uczestniczy w działaniach szkoleniowych i angażuje w swoje działania młodych naukowców oraz profesjonalistów. Międzynarodowy Fundusz Raymonda Lemaire'a przyznaje stypendia młodym kandydatom, aby ukończyli edukację lub wzbogacili swoje doświadczenie zawodowe.

- Swobodny dostęp do informacji: Wreszcie, ICOMOS wspiera bezpłatny i nieograniczony otwarty dostęp do publikacji naukowych poprzez projekt „ICOMOS Open Archive: EPrints on Cultural Heritage”.

Poniższa lista zawiera daty przystąpienia i linki do stron internetowych Komitetów Narodowych ICOMOS krajów objętych niniejszym badaniem:

Wielka Brytania (1965 - https://icomos-uk.org),
Francja (1965 - http://france.icomos.org),
Niemcy (1965 - https://www.icomos.de),
Węgry (1965 - https://www.icomos.hu),
Hiszpania (1980 - https://icomos.es),
Polska (1981 - http://www.icomos-poland.org/en/),
Grecja (1989 - https://www.icomoshellenic.gr),
Słowenia (1993 - http://en.icomos.si).