R
Recykling
Oznacza ponowne wykorzystanie budynków, materiałów lub danych komponentów do podobnych lub nowych celów. Obejmuje także adaptowanie budynków do nowych funkcji. Recykling jest pojęciem o szerokim znaczeniu, gdyż działalność recyklingowa może obejmować wiele czynności, takich jak: renowacja, modernizacja, restauracja czy przebudowa. W niektórych przypadkach recykling można uznać za działalność związaną z dziedzictwem, np. detale starego obiektu można ponownie wykorzystać w innym budynku lub wystawić je w muzeum.
Rehabilitacja
Działanie lub proces umożliwiające ciągłe, kompatybilne, współczesne użytkowanie miejsca historycznego (lub jego elementów), przy jednoczesnej jego ochronie jako wartości dziedzictwa. Ma na celu dokładne ukazanie, odtworzenie lub przedstawienie stanu miejsca historycznego (lub jego elementu) z określonego okresu jego historii i jednocześnie jego ochronę.
Rejestr architektoniczny
Zbiór wszystkich istotnych dla obiektu lub konstrukcji danych i dokumentów. Łączy on różne formy dokumentacji, np. pomiary, plany, materiał zdjęciowy, fotogrametrię, itp. Obejmuje dane dotyczące techniki, budowy, sposobów użytkowania i wyglądu obiektu; z rysunkami technicznymi, schematami i symulacjami, służącymi szczegółowej interpretacji.
Rejestr naukowy
Wyniki badań, postępowań i działań konserwatorskich, na które składają się zapisy z badań/postępowań dostarczone przez różnych zaangażowanych specjalistów ds. ochrony obiektu. Interpretacja, selekcja i zestawienie wszystkich istotnych zapisów badań/postępowań daje pełny obraz aktualnej wiedzy naukowej o miejscu dziedzictwa kulturowego.
Rejestrowanie
Wychwytywanie i uzyskiwanie informacji istotnych dla zrozumienia fizycznej konfiguracji, ewolucji i stanu pomników, grup budynków lub miejsc w danym czasie. Na ich podstawie dokonuje się decyzji o wszelkich zmianach i sposobach opieki nad nimi.
Rekonstrukcja
Oznacza przywrócenie miejsca lub budynku do wcześniej znanego stanu i różni się od renowacji, gdyż obejmuje wprowadzenie nowego materiału. Rekonstrukcja to także proces przedstawiania – za pomocą nowej konstrukcji, formy – cech niezachowanego miejsca, krajobrazu, budynku lub przedmiotu, w celu odtworzenia ich wyglądu w określonym czasie i w ich historycznej lokacji.
Remont
Proces, który obejmuje modernizację lub zmianę elementów i funkcji wnętrza. Częściej jest wykonywany ze względów estetycznych niż funkcjonalnych. Remont może polegać na odnawianiu wnętrz tak, aby nie różniły się od tych w nowych obiektach, a także na wprowadzaniu detali architektonicznych z różnych okresów. Remontowane budynki mają często hybrydowy wygląd, nie wskazujący na to, czy budynek jest stary czy nowy. Konserwacjoniści często są przeciwnikami takiej działalności.
Renesans (1400 – 1600)
Architektura renesansu pojawiła się w Europie jako następstwo odrodzenia się zainteresowania klasyczną starożytnością i jej naukowego zrozumienia. Renesans słynął z czystych linii, symetrii i proporcji, przypominających architekturę starożytnego Rzymu, wykorzystujących kolumny, pilastry oraz nadproża, łuki i kopuły. Zrozumienie perspektywy doprowadziło również do bardziej świadomego komponowania formy architektonicznej, zwłaszcza w przypadku szerszych konstrukcji, potrzebujących wewnątrz większej ilości światła. Jest następcą stylu gotyckiego.
Renowacja
Ogólny termin opisujący proces modyfikacji obiektu zabytkowego w celu wydłużenia jego okresu użytkowania. Jest również używany do opisywania ulepszeń wprowadzanych do istniejących budynków lub dzielnic. Inne terminy, które również odnoszą się do renowacji to: remont, recykling i restauracja. Renowacja oznacza wprowadzenie zmian na mniejszą skalę niż w przypadku przebudowy.
Repatriacja
Proces, w ramach którego dobra kultury są zwracane narodowi lub państwu na żądanie rządu.
Replika
Jest dokładną kopią czegoś. Nie powinna być rozumiana jako podróbka, ale jako pewnego rodzaju powtórzenie czegoś. Repliki dobrze sprawdzają się w muzeach, ponieważ – przedstawione w odpowiednim kontekście – mogą wyglądać realistycznie i wiernie tak, żeby umożliwić ludziom autentyczne odczuwanie; takie, jakie czerpaliby z obcowania z oryginałem. Repliki są również znane w architekturze.
Restauracja
Przywrócenie detali i obiektów zgodnie z pierwotnym zamysłem i przeznaczeniem, przy użyciu odpowiednich materiałów. Procedury, mające na celu przywrócenie dobra kulturowego do znanego lub zakładanego stanu, często poprzez dodanie nieoryginalnych materiałów. Restauracja budynków obejmuje szczególne podejście do konserwacji architektury i zabytków. Kładzie nacisk na zachowanie struktur; miejsc historycznych, domów, pomników i innych ważnych obiektów poprzez staranną konserwację i właściwe utrzymanie.
Restytucja
Proces, w ramach którego dobra kultury są zwracane jednostce lub społeczności.
Retrofitting
Renowacja istniejących budynków i ich instalacji dla zaspokojenia zmieniających się potrzeb mieszkańców. Celem jest zwiększenie efektywności energetycznej i zrównoważony rozwój. Zmodernizowane budynki są często bardziej zrównoważone ekologicznie niż nowe budynki, w zależności od procentowej wartości zaoszczędzonej energii.
Rewitalizacja
Odrodzenie, w architekturze oznacza przywrócenie stanu pierwotnego. Opisuje proces gospodarczej, społecznej i kulturowej przebudowy obszaru lub ulicy. Często budynki na rewitalizowanych terenach, pomimo stanu zaniedbania przed rewitalizacją, mają wartość zabytkową. Jest to proces odnowy przestrzennej, rozwoju gospodarczego i społecznego obszarów zdegradowanych, prowadzący do zrównoważonego rozwoju tych obszarów.
Rococo (rokoko lub późny barok) (1730 – 1760)
To wyjątkowo ozdobny i teatralny styl w architekturze, sztuce i dekoracji, który łączy asymetrię, przewijające się krzywe, złocenia, biel i pastelowe kolory, rzeźbione sztukaterie i freski trompe - l'oeil, aby wywołać zaskoczenie oraz iluzję ruchu i dramatyzmu. Jest często opisywany jako ostateczny wyraz ruchu barokowego. Styl rokoko powstał we Francji, w latach trzydziestych XVIII wieku, jako reakcja na bardziej formalny i geometryczny styl Ludwika XIV. Był znany jako styl „Rocaille”.[2] Wkrótce rozpowszechnił się w innych częściach Europy, zwłaszcza w północnych Włoszech, Austrii, południowych Niemczech, w Europie Środkowej i Rosji.[3] Wywarł również wpływ na inne sztuki, zwłaszcza na rzeźbę, meblarstwo, wyroby ze srebra i szkła, malarstwo, muzykę i teatr.
Rozbudowa
Jest procesem, w którym powiększa się istniejący budynek o dodatkową zabudowę. Dobudowa może być pozioma lub pionowa; w każdym przypadku jej celem jest powiększenie istniejącego budynku (mieszkalnego lub usługowego). Rozbudowa ma wartość architektoniczną, gdy jest zaprojektowana tak, aby była ekonomiczna, ekologiczna i wizualnie zharmonizowana z istniejącym budynkiem.
Różnorodność kulturowa
Odnosi się do różnorodności kultur, które współistnieją i oddziałują na siebie na danej przestrzeni geograficznej, w określonym czasie. Jest zasadą, wedle której uznaje i legitymizuje się różnorodność i wielość tożsamości grup i społeczeństw tworzących ludzkość. Różnorodność kulturowa może być rozpatrywana jako źródło wymiany, innowacji i kreatywności i jest tak samo niezbędna dla kultury, jak różnorodność biologiczna dla przyrody.